.png)
Meneer Pfaff, hoe bent u op de hoogte gekomen van het overlijden van Franz Beckenbauer?
JMP: Mijn management belde me kort nadat het nieuws bekend werd.
Hoe nam u het trieste nieuws op?
JMP: Ik was geschokt, ik moest eerst even gaan zitten en een traantje wegpinken. Franz was een goede vriend, we hebben elkaar een jaar geleden weer ontmoet en samen gegeten in Salzburg. Zijn dood maakt me erg verdrietig, ook al was het bekend dat hij de laatste tijd niet zo gezond was.
Wat betekent de dood van Franz Beckenbauer voor het Duitse voetbal?
JMP: Duitsland en FC Bayern hebben de grootste speler verloren die het land ooit heeft gehad. En ook een persoonlijkheid die veel heeft gedaan voor het imago van Duitsland in de wereld. Zijn sportieve successen zijn daar een indrukwekkend bewijs van: twee keer wereldkampioen, Europees kampioen, meervoudig Duits kampioen, winnaar van de Europacup en bekerwinnaar. Franz was ook een van de sympathiekste mensen die ik ooit heb ontmoet. Hij was nooit onvriendelijk of arrogant. Hij voldeed aan elk interviewverzoek en elk verzoek om een handtekening. Hij had voor iedereen een vriendelijk woord. Franz was een geweldige persoonlijkheid. We zullen hem erg missen.
Welke anekdote schiet je meteen te binnen als je aan Franz Beckenbauer denkt?
JMP: We vlogen ooit samen van Hamburg naar Frankfurt na een uitwedstrijd van FC Bayern. Hij was toen teammanager van de Duitse nationale ploeg. Tijdens de vlucht spraken we over keeperstraining. Ik adviseerde hem om Sepp Maier als keeperstrainer voor het nationale team te nemen. En kort daarna werd Sepp door Franz aangesteld in de coachingstaf. Ik denk ook graag terug aan de avond waarop de Hall of Fame van het Duitse voetbal werd opgericht in het Football Museum in Dortmund. Na het officiële gedeelte zaten we in een kleine kring bij elkaar. Sepp Maier, Andreas Brehme, Lothar Matthäus en Franz. Sepp vertelde de ene grappige anekdote na de andere, we hadden allemaal veel plezier en konden soms nauwelijks ons lachen inhouden.
